Kapelletje

Mijn oma was een gelovig mens, op verschillende manieren. Ze groeide op met de kerk als symbool voor vroomheid, kuisheid en een moreel kompas, en bleef haar hele leven verbonden met het geloof. Ze zong tot op hoge leeftijd in het kerkkoor en vond daarin niet alleen devotie, maar ook gemeenschap. Haar kerk was vaak een plek waar vrienden en kennissen elkaar ontmoetten, ondersteunden en hielpen. Ze geloofde sterk in de goedheid van mensen en hechtte ze veel waarde aan familiebanden. Soms nam ze mij mee naar de mis, of naar Stoepe tijdens de Stoepedagen om de ommegang te lopen.